-Vorbim despre iubire, dar nu ne suportăm aproapele.
-Vorbim despre dragoste, dar ne urâm unii pe alții.
-Vorbim despre credință, dar trăim cu teamă.
-Vorbim despre dăruire, dar adunăm tot pentru noi.
-Vorbim despre pace, dar ne certăm tot mai mult.
-Vorbim despre linişte, dar ne întărâtăm unii pe alții la mânie.
-Vorbim despre bunătate, dar suntem tot mai zgârciți.
-Vorbim despre răbdare, dar ne enervăm tot mai mult.
-Vorbim despre înțelepciune, dar prostia ne dă de gol.
-Vorbim despre bucurie, dar suntem tot mai trişti.
-Vorbim despre blândețe, dar suntem tot mai duri.
-Vorbim despre credincioşie, dar suntem tot mai păgâni.
-Vorbim despre cumpătare, dar suntem tot mai nesătui.
-Vorbim despre mulțumire, dar suntem tot mai nemulțumiți.
-Vorbim despre compătimire, dar suntem indiferenți.
-Vorbim despre rugăciune, dar ne rugăm tot mai puțin.
-Vorbim despre sfințenie, dar suntem tot mai întinați.
-Vorbim despre mântuire, dar suntem tot mai necredincioşi.
-Vorbim despre biruință, dar luptăm tot mai puțin.
-Vorbim despre Dumnezeu, dar suntem tot mai departe de El.
Morală: „TRĂIEŞTE MAI ÎNTÂI, APOI VORBEŞTE DESPRE CEEA CE AI TRĂIT.”
(Mirela Ursulescu)
Fapte si apoi daca mai sunt necesare si cuvinte